Czerwona szminka od wieków jest symbolem kobiecości i uwodzenia. Jednak czy zastanawiałaś się kiedyś, co nadaje jej ten intensywny kolor? Okazuje się, że za soczystą czerwienią może kryć się zaskakujący składnik – owady! Poznaj sekrety produkcji czerwonych szminek i dowiedz się, dlaczego im więcej insektów, tym bardziej czerwone usta.
Ukryte składniki czerwonych szminek
Większość z nas, sięgając po ulubioną czerwoną szminkę, nie zastanawia się nad jej składem. Tymczasem za intensywnym kolorem może kryć się zaskakujący sekret. Głównym składnikiem nadającym szminkom czerwoną barwę jest często barwnik pozyskiwany z owadów zwanych czerwcami kaktusowymi. Brzmi niepokojąco? To dopiero początek!
Oprócz barwnika z owadów, w składzie czerwonych szminek można znaleźć wiele innych interesujących substancji. Są to m.in. woski (np. pszczeli lub karnauba), oleje roślinne (np. rycynowy, jojoba), tłuszcze (np. masło shea), a także różnego rodzaju konserwanty i substancje zapachowe. Wszystkie te składniki mają za zadanie nadać szminkom odpowiednią konsystencję, trwałość i właściwości pielęgnacyjne.
Koszenila (E120) – barwnik owadów
Koszenila, znana również jako E120, to naturalny czerwony barwnik pozyskiwany z wysuszonych ciał samic czerwców kaktusowych (Dactylopius coccus). Aby uzyskać 1 kg tego barwnika, potrzeba aż 150 000 owadów! Koszenila jest szeroko stosowana w przemyśle spożywczym i kosmetycznym ze względu na intensywny kolor i trwałość.
Proces pozyskiwania koszenili jest dość pracochłonny. Owady hoduje się na kaktusach opuncji, a następnie zbiera ręcznie. Po zebraniu są suszone, a następnie mielone na proszek. Z tego proszku ekstrahuje się kwas karminowy, który jest głównym składnikiem barwiącym. Koszenila może przybierać różne odcienie – od jasnej czerwieni po głęboką purpurę, w zależności od metody przetwarzania i dodatków.
Różne odcienie czerwieni – od czego zależą?
Czerwień to nie tylko jeden kolor – istnieje wiele różnych odcieni, od jasnej, koralowej czerwieni po głęboką, burgundową. Odcień czerwieni w szmince zależy od kilku czynników, w tym od rodzaju i ilości użytego barwnika, a także od innych składników formuły. W przypadku koszenili, końcowy kolor może być modyfikowany poprzez dodanie różnych substancji chemicznych.
Producenci kosmetyków często mieszają różne pigmenty, aby uzyskać pożądany odcień. Oprócz koszenili, używa się również syntetycznych barwników, a także innych naturalnych pigmentów, takich jak tlenki żelaza czy ekstrakty roślinne. Dodatkowo, na ostateczny kolor szminki na ustach wpływa również naturalny odcień ust osoby ją stosującej, co sprawia, że ten sam produkt może wyglądać nieco inaczej na różnych osobach.
Naturalne nie znaczy bezpieczne
Często myślimy, że naturalne składniki są zawsze bezpieczniejsze od syntetycznych. Jednak w przypadku koszenili nie jest to takie oczywiste. Mimo że jest to naturalny barwnik, może wywoływać reakcje alergiczne u niektórych osób. Objawy mogą obejmować swędzenie, zaczerwienienie, a nawet trudności w oddychaniu w skrajnych przypadkach
.Warto również pamiętać, że „naturalne” nie zawsze oznacza „etyczne”. Produkcja koszenili wiąże się z wykorzystywaniem ogromnej liczby owadów, co dla niektórych osób może być problematyczne z etycznego punktu widzenia. Dlatego coraz więcej firm kosmetycznych poszukuje alternatywnych, roślinnych źródeł czerwonych barwników, takich jak ekstrakt z buraka czy papryki.
Kto powinien unikać koszenili?
Chociaż dla większości osób koszenila jest bezpieczna, istnieją grupy, które powinny jej unikać. Przede wszystkim osoby z alergią na koszenilę powinny całkowicie wykluczyć produkty zawierające ten barwnik. Alergia na koszenilę nie jest bardzo powszechna, ale może być poważna, dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na skład kosmetyków.
Weganie i wegetarianie również często unikają produktów zawierających koszenilę ze względów etycznych. Ponieważ barwnik ten jest pozyskiwany z owadów, nie jest on zgodny z filozofią wegańską. Dodatkowo, osoby przestrzegające zasad koszerności lub halal mogą chcieć unikać koszenili, ponieważ nie jest ona certyfikowana jako koszerna lub halal. Warto również zauważyć, że niektóre osoby mogą mieć obawy dotyczące stosowania produktów zawierających składniki pochodzenia zwierzęcego na swoim ciele, nawet jeśli nie są weganami.
Historia czerwonego barwnika
Historia koszenili jest fascynująca i sięga czasów prekolumbijskich. Aztekowie i Majowie używali tego barwnika do barwienia tkanin i jako pigmentu w sztuce już tysiące lat temu. Kiedy Hiszpanie przybyli do Ameryki Środkowej w XVI wieku, szybko docenili wartość koszenili i zaczęli eksportować ją do Europy.
W Europie koszenila stała się niezwykle cenna – była drugim najdroższym towarem importowanym z Nowego Świata, zaraz po srebrze. Używano jej do barwienia tkanin, w tym słynnych czerwonych płaszczy brytyjskich żołnierzy. Z czasem koszenila zaczęła być stosowana również w kosmetykach, w tym w szminkach. W XIX wieku, wraz z rozwojem syntetycznych barwników, popularność koszenili zmalała, ale w ostatnich dekadach znów wzrosła ze względu na trend powrotu do naturalnych składników.
Ewolucja szminek na przestrzeni wieków
Szminki mają długą i fascynującą historię, sięgającą starożytnych cywilizacji. W starożytnym Egipcie kobiety i mężczyźni używali pasty z ochry i tłuszczu, aby nadać ustom czerwony kolor. W starożytnym Rzymie popularne były szminki robione z czerwonego ołowiu, co oczywiście było bardzo niebezpieczne dla zdrowia.
W średniowieczu w Europie malowanie ust było potępiane przez Kościół, ale mimo to wiele kobiet nadal to robiło, używając barwników roślinnych. W XVI wieku królowa Elżbieta I spopularyzowała bladą cerę i jaskrawoczerwone usta, co stało się symbolem statusu. Pierwsza nowoczesna szminka w sztyfcie została wprowadzona na rynek w 1884 roku przez firmę Guerlain. Od tego czasu szminki przeszły długą drogę, zarówno pod względem składu, jak i formy aplikacji. Dzisiejsze szminki są nie tylko kolorowe, ale często zawierają również składniki nawilżające i ochronne.
Czerwone usta jako symbol kobiecości
Czerwone usta od dawna są symbolem kobiecości, uwodzenia i pewności siebie. W kulturze popularnej czerwona szminka często kojarzy się z silnymi, pewnymi siebie kobietami. Ikony takie jak Marilyn Monroe czy Elizabeth Taylor były znane z swoich czerwonych ust, co przyczyniło się do utrwalenia tego wizerunku.
Czerwona szminka ma również znaczenie w kontekście społecznym i politycznym. Podczas II wojny światowej w Wielkiej Brytanii zachęcano kobiety do noszenia czerwonej szminki jako symbolu odwagi i oporu wobec nazistów. W latach 70. XX wieku feministki początkowo odrzucały czerwoną szminkę jako symbol opresji, ale później zaczęły ją nosić jako wyraz siły i niezależności. Dziś czerwona szminka jest nadal popularna i często postrzegana jako wyraz pewności siebie i indywidualności, choć oczywiście każda kobieta ma prawo do własnej interpretacji i wyboru, czy i jak chce malować usta.